Ken je dat zo een zaterdagochtend dat je moet opstaan, maar eigenlijk nog heel moe bent?  Dat je dan met kleine oogjes de trap af gaat en stiekem nog even op de zetel gaat liggen, onder een lekker deken, tekenfilms op de achtergrond.

Vanmorgen was het zo een ochtend. Zo een ochtend dat je op de vraag “Gaan we een boke eten?” zachtjes antwoordt “Vandaag zou ik de dag liever beginnen met ovenverse, krakende pistole’kes.”  En dat er dan iemand in huis is, die daar ook gewoon voor zorgt. Heaven!