Vandaag mocht ik 6 vrijwilligers van de Vlaamse Jeugdraad uitwuiven vlak voor ze vertrokken naar de speech van Barack Obama.
Drie dames, drie heren. Fijne vrijwilligers van een fijne organisatie. Jonge mensen met een mening, jonge mensen met een droom.

Ruim zes jaar geleden sprong ik een gat in de lucht toen ik aan de slag mocht gaan voor die Vlaamse Jeugdraad. Sleutelen aan een meer kind- en jeugdvriendelijke wereld. Met, door en voor jongeren. En het zijn ook al boeiende en leuke jaren geweest, niet alleen omdat ik altijd kon rekenen op een rits fijne collega’s, maar vooral dankzij die vrijwilligers. Niets zo heerlijk als je vrijwilligers aan de slag te zien gaan en zien groeien in hun engagement.

Vandaag was dus een topdag waarop we dankzij het Europees Jeugdforum, onze Europese koepel, die 6 lucky birds richting Bozar mochten sturen. Met een cameraploeg van TerZake in hun kielzog steeg de adrenaline en toen ik ze op de dorpel van ons kantoor uitzwaaide voelde ik een golf van vrolijk enthousiasme om wat er te gebeuren stond. Een golf waar ik op slag extreem goedgezind van werd. Die Obamania nemen we er dan wel even bij.