Fysiek tel ik af naar verlof en rust. Maar mijn hoofd en hart doen wat pijn bij de gedachte dat ik binnenkort een hele tijd niet aan het werk ben.

Dit jaar verkiest jong Vlaanderen weer een nieuwe Algemene Vergadering voor de Vlaamse Jeugdraad. Terwijl we nu volop sleutelen aan een straffe verkiezing zie ik mijn laatste werkdag met rasse schreden dichter bij komen en groeit het besef dat ik niet elke minuut van die aanloop naar dat fijne moment ga meemaken. Na zes jaar geloof ik nog steeds en misschien zelfs meer dan ooit in het project dat de Jeugdraad is. Dat dankzij de vele fijne collega’s die mijn pad al kruisten en de gedreven vrijwilligers. Morgen klink ik met hen op een fijn werkjaar tijdens onze vrijwilligersbbq. Ik kijk er al naar uit!