Kinderen hebben iets met de liedjes die je veel zingt toen ze in de buik zaten. Bij Mats was dat I follow van Lykke Li. Overal waar we kwamen speelde dat nummer en ikzelf luisterde die plaat over and over. Bijna 2 jaar later zat hij opeens aan de tafel. Ik wil  I, I follow. En nog een keer en nog een keer…

Bij Gitte stond er heel veel Chandelier van Sia op, maar ook heel wat Hooverphonic. En die laatste hebben een rustgevend effect. Vooral Amalfi maakt haar zo mak als een lammetje. Zit er dus een wezentje in uw buik? Kies dan nu al maar een goed wiegrepertoire uit!