Als je ergens 7 jaar werkt in een sector met veel verloop dan betekent dat dat je op die 7 jaar al veel mensen hebt zien komen en gaan. Afgelopen week zwaaiden we weer een collega uit. Zij gaat nu het mooie weer maken bij de redactie van Rudi Vranckx. Een plek haar op het lijf geschreven.
En diezelfde avond gingen we ook langs bij een collega die in het najaar slachtoffer werd van de besparingen. De eerste keer dat ik haar weer zag. Ook een straffe jongedame. Dat was buiten stappen en vloeken omdat we haar moeten missen.
Al dat komen en gaan, het hoort er bij. Maar na al die tijd ben ik er nog steeds niet aan gewend. Integendeel, het kruipt soms wat in mijn kleren.
Bij ons is er ook een enorm verloop van medewerkers, maar dat is vooral aan het feit dat de sociale sector nog veel te veel een vrouwensector is te wijten. Ze worden zwanger (guilty!), werken ineens minder uren (guilty!) of vragen een andere groep aan die hun beter ligt (guilty!) 🙂 Ik heb dus al heel wat collega’s zien komen en gaan maar ik ben zelf ook al een heel aantal keer veranderd…
Ik ben zeker voorstander van een flexibele loopbaan. Bij ons is het vooral een kwestie van echt switchen van job.