Twee spuiten in haar billekes en de dochter werd nog meer dan anders een schone slaapster. Heerlijk zo een kind dat duidelijk maakt dat ze moe is zodat je haar weg legt. Dan wroet ze efkes tot ze goed ligt om rustig in slaap te vallen. Heel wat anders dan onze insomnia peuter die als een echte puber liefst midden in de nacht feestjes bouwt…
Klein gelukje dat ik op deze stormachtige dag maar 5 min gietende regen op mijn kop kreeg. De madammen bij Kind & gezin gingen gans van ‘Oei, oei, oei!’ Bij mijn weten is er nog nooit iemand gesmolten van wandelen in de regen. Je haar wordt hoop en al wat nat en je jeans plakt een uurtje aan je billen. Skinny in het kwadraat.
Een van de oudere dames bij Kind & Gezin was in een ‘oei, oei, oei’ bui tout court. ‘Hebt ge gehoord dat ze de leeftijd voor dat naar 14 willen zetten.’ Met ‘dat’ bedoelde ze is seks, maar dat woord kreeg ze niet over haar lippen. ‘En wat die gasten allemaal bezien op internet!’ Waarop haar grijze maar wijze collega meteen repliceerde ‘Zijt gij zo een die in alles het slechte ziet? Zo erg zijn jongeren helemaal niet.’
Eens buiten, de schoolbel gaat. Een stad vol kinderen en tieners die huiswaarts trekken. Maar eerst nog even langs de winkel voor frisdrank, een koffiekoek of chips. Net zoals ik dat 15 jaar geleden deed. Puberende jongens en meisjes met wapperende manen fietsen voorbij. De lucht vol kinder- en tienerdromen. En kijk een streepje zon.
In de laatste week voor mijn bevalling gingen we onze bovenverdieping nog even voorzien van een nieuwe vloer. Tussen het moederen door vergat ik helemaal om jullie het eindresultaat te laten zien…
Op de slaapkamers lag er nog novilon vanuit de ’70’s. Die had zijn beste tijd dus echt wel gehad. We kozen voor laminaat van Quickstep, de midnight eik natuur. Materiaal, goeie raad over hoe we aan de slag moesten en helpende handen kregen we van mijn papa die een half jaar geleden hetzelfde deed bij mijn ouders thuis. En vervolgens vloog handige Jan er in. Nog voor ik naar het ziekenhuis vertrok waren de drie kamers klaar.
Hoewel de timing niet ideaal was ben ik bijzonder blij dat we deze investering hebben gedaan. Onze kamers zien er een stuk beter uit en alles voelt veel properder.
2014 – het jaar van de fantastische nazomer.
Bevallen op de meest regenachtig dag van het jaar en dan bijna 8 weken mooi weer. En ook vandaag was echt genieten.
19 oktober je was fantastisch. Zonnig, beestig, gezellig. Top!
Een stofke van Veritas en een week gaatjes zoeken tussen intensief gemoeder. Eindelijk nog eens iets gemaakt. Heel simpel een cirkelsjaal. Stof gestreken, geknipt en de stukken aan elkaar genaaid. Simple comme bonjour, toch als je tijd hebt om eens achter je naaimachine te kruipen.
En dan hopelijk binnenkort eens in Zo geknipt 2 duiken voor een volgend naaiproject.
Deze week zag ik meermaals een item van Newsmonkey passeren in mijn timeline, Newsmonkey zelf ging shoppen bij een fijne Tumblrblog. It’s like they know us verzamelt beelden van hoe fout stockfoto’s ouderschap weergeven. Net zoals de supermarkt geen ‘gek’gevormde groenten en fruit in de rekken legt, adverteren merken ook graag met picture perfect. Ook als ze jonge ouders willen aanspreken. En dan krijg je een overvloed van schone mensen met schone kinders, vlekkeloze witte zetels en glamoureuze moeders en vaders. Zoiets als dit:
Bij deze dus mijn perfecte living waar ik heel gelukkig in ben. Doorklikken voor een panorama view ervan met wat tekst en uitleg.
We hebben een hoek met speelgoed en het park voor de baby. Nee dat parkje is niet gebroken, de panoramaview is niet perfect gelukt.
Onze boekenkast is een beetje chaotisch, al vind ik alles terug. De buggy is dichtbij voor als de dochter wil dutten, maar ‘s ochtends als ik ontbijt zit ze graag dichtbij in haar relax.
Onze zetel is een lekker grote 4-zit Klippan van Ikea met wasbare hoes, een zwarte en een in jeansstof. Een zegen met kleintjes in huis want er landt al eens wat melk of ander leuks op. En ja melk, je ziet de flesjes nog staan.
De salontafel is vaak ook ingenomen door Duplo, een piratenboot, plasticine. Hier wordt gespeeld weet u wel. En ‘s ochtends ontbijt ik vaak op dat plekje in de ochtendzon. Weinig wit dus, behalve dan de tetradoeken waarmee ik melkboertjes opvang. Maar wel eens zo gezellig. En hoe zit dat bij jullie?
De zoon heeft angry birds sokken. Vandaag droeg hij de knalgele met de groene varkens er op. Hij wordt er megavrolijk van. En ik ook. Soms is hij zelf een angry bird, Als hij niet wil gaan dutten in het weekend of als hij niet op de tablet mag.
Maar meestal doet hij mijn hart smelten. Als hij naar zijn meneer konijn snelt omdat hij een beetje bang is. Als hij bij mij op de schoot wil om samen met de plasticine een grote slang te maken. En als hij ‘s avonds zusje zachtjes gaat aaien en een klein zoentje geeft voor hij zijn bedje in gaat. I’m blessed met die kindjes hier ze mannekes…