Author: crispkat

Waarom ik loopbaanbegeleiding dik de moeite vind

Waarom ik loopbaanbegeleiding dik de moeite vind

by crispkat ♥ 1 Comment

Vorige zomer startte ik een loopbaanbegeleiding. Na bijna 8 jaar bij mijn toenmalige werkgever leek het me wel goed om een keer stil te staan bij mijn toekomst als werkmens of toch alleszins bij mijn loopbaan op dat moment.

Via het web kwam ik terecht bij Ucare en ontmoette ik mijn fijne coach Lieve. Een eerste gesprek voor loopbaanbegeleiding is gratis. Tijdens een kennismakingsgesprek krijg je toegelicht hoe zo een begeleiding precies in elkaar zit. Ik had meteen een goed gevoel bij mijn coach en ik denk dat daar al meteen de grootste sleutel tot succes zit. Iemand bij wie je je goed voelt en die zin heeft om samen met je aan de slag te gaan. Ik kreeg meteen wat huiswerk mee om al een keer over na te denken en voor te bereiden.

Mijn 4u begeleiding werden opgedeeld in 4 gesprekken van telkens een uur. Ideaal om de oefeningen te overlopen maar ook om bij te praten met hoe het op dat moment loopt op je werk. En in mijn geval ook met mijn sollicitatie…

Want al vond ik het wel tijd voor een nieuwe uitdaging, het was pas door de loopbaanbegeleiding dat ik werd geprikkeld om er echt werk van te maken. En vooral door bewust tijd te maken voor de denkoefening en geprikkeld door de juiste vragen, ging de bal aan het rollen. Life is short, you have to perform all the miracles you can. Vooral omdat er geheel toevallig een leuke vacature in mijn oog sprong. Een verhaal waar mijn coach gretig op in pikte. Naast de oefeningen vulde ze de begeleidingstijd ook op met nuttige sollicitatietips. Goed klaargestoomd en vol zelfvertrouwen smeet ik me voor de job. En haalde ik ze ook binnen!

Ondertussen ben ik drie maand aan de slag bij Uitgeverij Averbode. Elke dag is een uitdaging, de tijd vliegt en ik leer weer evenveel bij als 8 jaar geleden op mijn eerste job. De vacature, de coaching, de timing, de puzzel viel in elkaar en ik ben bijzonder blij dat het zo gelopen is.

Loopbaanbegeleiding is een aanrader voor iedereen die op zoek is naar (nog) meer voldoening op de werkvloer. Het helpt je inzien wat jij belangrijk vindt en hoe je daar zelf en samen met je werkgever aan kan bouwen. Het kan je op weg helpen naar meer happiness in je huidige job of je op weg helpen naar iets helemaal anders. Maar bovenal toont het je dat, ongeacht of je nu ergens wil blijven of op zoek wil gaan naar iets anders, je zelf gericht kan bouwen aan een succesvolle en leuke carrière.

droomjob

Vieruurtje voor piraten

Vieruurtje voor piraten

by crispkat ♥ 1 Comment

Als blogger krijg je heel wat uitnodigingen voor events, vragen voor samenwerkingen of simpelweg goodies toegestuurd. Als merken die je zelf al gebruikt je weten te vinden is dat fijn. Zo kreeg ik onlangs een berichtje van Roll’eat met de voorstelling van hun kindercollectie.

Roll’eat heeft heel wat producten in huis om je lunch lekker te bewaren op weg naar werk of school. Eat’n’Out lunchbags, Boc’n’roll om uw bokes in te rollen en de Snack’n’Go lunchzakjes. Voor die laatste hebben ze nu ook kleurrijke kinderprints.

Toen ik klein was zaten mijn bokes altijd netjes in een brooddoos, koekjes mochten nog mee in hun verpakking. Maar nu heeft onze vierjarige voor zo wat alles in zijn rugzak een doosje, eentje voor zijn boterhammen, eentje voor de banaan, eentje voor de appel, een drinkfles en tot voor kort ook nog eentje voor zijn koek. Een hele rimram doosjes voor een mannetje van goed een meter groot. Dankzij zijn Snack’n’Go in piratenprint is er nu toch al een doosje minder dat mee moet.

Mats is fan van zijn piratenvieruurtje. Het lunchzakje is ideaal voor kinderhandjes want ze sluiten en openen heel makkelijk dankzij een velcrostrip. Ze zijn voorzien van een label om je naam in te schrijven en je kan er meerdere koekjes of bokes in kwijt. Is je lunchzakje vies? Dan mag het gewoon mee in de wasmachine op 30 graden.  Simple comme bonjour!

Zelf op zoek naar zo een zakje? Je kan ze online bestellen bij de eco webshop Kudzu.

20160321_194130000_iOS

Bike to work: Diest – Averbode

Bike to work: Diest – Averbode

by crispkat ♥ 5 Comments

Een job dicht bij huis, de ideale gelegenheid om van bike to work te doen. Tussen mijn huis en werkplek liggen een goeie 10km. Een mooie afstand om elke dag met de fiets af te leggen. Mijn stalen ros was echter bijzonder zwaar en mijn dubbele hernia nog present genoeg om me te doen kiezen voor een elektrische fiets.

Na dag 1 was ik meteen al helemaal verkocht. Mijn Cube Elly Ride Hybrid is een vrolijke elektrische fiets met Bosch-motor. Vergeet grijs en zwart bommastijl. Elektrische fietsen kunnen ook mooi zijn. Dus ik ging voor een felgekleurd mosterdgeel exemplaar: want kleuren maken me vrolijke en hallo visibiliteit!

Of je nu bolt met mechanische doping of niet, dat kies je helemaal zelf. Je kan met een elektrische fiets ook niet-elektrisch fietsen. Vermits mijn Cube zelfs met batterij lichter is dan mijn Batavus rijd ik sowieso al een stuk vlotter. Maar op de stukken waar ik zin heb om echt lekker snel te gaan zet ik hem op eco. Ik blijf wel stevig mee trappen want hey een elektrische fiets is geen brommer.

fiets

Het verdict na 7 dagen Diest-Averbode?
Ik bolde 150km, waarvan 90 elektrisch. De zon en de wind waren van de partij. Ik hoorde massa’s vogels, zag eendjes, een reiger en een fazant.  ‘s Ochtends trotseer ik de lichte vrieskou, na 30 minuten sta ik met een fris wakker hoofd en opgewarmd lijf aan mijn bureau. Meteen klaar om er in te vliegen. En ‘s avonds is mijn rit huiswaarts ideaal om mijn hoofd ook helemaal leeg te maken. I ♥ ♥ ♥  my bike!

Pictures that stick…

Pictures that stick…

by crispkat ♥ 2 Comments

Foto’s, ik heb er altijd al iets mee gehad. Als kind kon ik uren turen in de fotoalbums van mijn ouders. En als tiener kreeg ik al snel een klein toestelletje waar ik foto’s mee mocht maken. Om over de periode van de wegwerptoestelletjes nog maar te zwijgen. Talloze filmrolletjes bracht ik naar de fotograaf om telkens weer vol spanning af te wachten wat het resultaat zou zijn.

Met je smartphone heb je 24/24 en 7 op 7 een camera op zak. Ideaal dus om heel wat leuke momenten vast te leggen. En die rijk gevulde cameraroll probeer ik om de drie maanden een keer in detail te bekijken voor nieuwe foto’s aan mijn magneetmuur of iets anders leuks.

Sinds kort heb ik een Iphone, een ideaal moment om eindelijk een keer een custom telefoonhoesje te maken. En ik ging ook op zoek naar 4 mooie fotomagneten voor mijn nu nog kale nieuwe kantoor.

Webprint is een van de vele online fotoservices die je momenteel op het worldwideweb vindt. Via hun eenvoudige site kan je makkelijk bestellen en max 5 werkdagen later heb je de producten in huis. En zo ontving ik mijn magneten en hoesje netjes verpakt in mijn brievenbus.

magneten

De fotomagneten zijn 10 x 10 cm en mooi mat afgewerkt met een stevig magnetisch vlak. Sterk en duurzaam. De kinderen zagen ze het liefst meteen aan de koelkast. Het smartphonehoesje voor de Iphone is ook simpel, stevig en perfect fit. Kortom een heel leuke manier om je lievelingsfoto vaak te zien. Ben jij ook zo een fotofan? Welke producten vind jij een aanrader?

hoesje

Bruxelles, tu me manques

Bruxelles, tu me manques

by crispkat ♥ 1 Comment

Brussel, 8 jaar lang nam ik je voor vanzelfsprekend.
Mengelmoes van mooie en lelijke gebouwen. Opgebroken straten en kranen.
Je stelt jezelf in vraag, je vernieuwt, je daagt ons uit.
Elke dag verteer je die stroom van pendelaars. ‘s Ochtends en ‘s avonds wriemelen we als mieren je stations in uit. Waarop jouw straten zich vullen met werkmensen, toeristen en locals.

Je ademt gezellige drukte, elke dag iets nieuws.
Je prikkelde mijn zintuigen keer op keer.
Maar ik zag het niet.

Tot nu.
Weg uit de grootstad is er rust, veel frisse lucht, ruimte.
Stilte en afkickverschijnselen.
Tu me manques.

 

 

Blogmanifesto – waar ik in geloof

Blogmanifesto – waar ik in geloof

by crispkat ♥ 3 Comments

Wind, water, zon. Op blote voeten door de tuin. Ik geloof in onze planeet en dat iedereen van ons zijn best moet doen om deze bol leefbaar te houden.

Lang leve mensen die dingen kunnen met hun handen. Niemand is ooit te oud om te leren. Of je nu wil leren naaien, stoelen maken of lassen. Een ambacht is een kunst. Maar het vraagt oefening en geduld. In dat laatste ben ik geen held.

Mijn leven heeft een soundtrack. Met liedjes die mee huilen als ik verdrietig ben. Me extra doen stralen op die topdag. En stiltemomenten voor als alles even stil staat. Mijn soundtrack bevat veel jaren ’60 en veel madammen.

Mijn leven heeft ook veel kleur, in mijn huis, in mijn kleerkast. Stop me in een zwarte outfit en ik ga een klein beetje dood. Kleuren boosten mijn mood, the only way is up.

Ik geloof in de kracht van vrouwen. Jong en oud. Met of zonder kind. Wij doen grootse dingen. Maar vervallen soms in twijfel en dan nog vooral aan onszelf.

We hebben maar 1 lichaam, ik probeer het mijne zo goed mogelijk te onderhouden door gezond te eten en te bewegen. Lopen maakt mijn hoofd leeg, dansen en zingen maakt me intens gelukkig en in een zwembad voel ik me licht als een veertje.

Geven doet nog meer deugd dan krijgen of het nu gaat over een kaartje, een lief woord of een geschenk. In ieders lijf is er plaats voor een groot hart.

Het leven is het leukst als de dingen vooruit gaan, ik hou van verandering, van dynamiek van mensen zien en doen groeien. Ik geloof dat ieder van ons een verschil kan maken, we kunnen elkaar kraken of maken. Laten we alleen dat laatste doen, ons pad heeft al genoeg hindernissen zonder dat mensen elkaar koeioneren.

Mijn kinderen zijn een inspiratiebron om geluk te zien in kleine dingen. Zij maken het makkelijk om simpelweg te genieten van samen zijn en de ratrace wat vaker te laten voor wat het is. Ik ben hun zotte mama en zij mijn pateekes. En aan mijn zijde staat hun lieve papa.

En bloggen? Dat doe ik om dingen een plaats te geven en mijn hoofd leeg te maken. Om ervaringen te delen en mensen te leren kennen. En om gelukjes te bewaren voor als de zon wat minder schijnt.

Kansen geven, kansen krijgen

Kansen geven, kansen krijgen

by crispkat ♥ 0 Leave a Comment

Gisteren was het dag van de directeur en geheel toevallig ging ik samen met mijn hoofdredacteur Sonja op bezoek bij basisschool De Toverfluit in Molenbeek. Om te praten over kleuters en kinderen, over tijdschriften en taal, over hoe het is om met anderstalige kinderen aan de slag te gaan.

Ik herinner me uit mijn lagere schooltijd mijn directrice als een statige en nogal formele figuur. Maar Sabine van de Toverfluit blies me van mijn sokken. Een warme dame met een groot hart die honderduit kan vertellen over de kinderen op haar school en haar team van leerkrachten die gepassioneerd en geëngageerd aan de slag gaan met de kleintjes in hun klas.

Een op een, met oog voor de achtergrond van een kind maken ze er daar in Molenbeek boeiende schooltijden van. En bouwen ze aan een schoolklimaat waar het welbevinden van de kinderen minstens even belangrijk is als hun resultaten. En daar blijven ze heel bescheiden over. “Zo hoort het toch.” reageert Sabine vrolijk als we onder de indruk afscheid nemen.