De wederhelft heeft met succes het 2de jaar van zijn opleiding informatica afgerond. En dan nog wel met grootste onderscheiding.
Hoera!
Author: crispkat
Work! – 175/365
Fysiek tel ik af naar verlof en rust. Maar mijn hoofd en hart doen wat pijn bij de gedachte dat ik binnenkort een hele tijd niet aan het werk ben.
Dit jaar verkiest jong Vlaanderen weer een nieuwe Algemene Vergadering voor de Vlaamse Jeugdraad. Terwijl we nu volop sleutelen aan een straffe verkiezing zie ik mijn laatste werkdag met rasse schreden dichter bij komen en groeit het besef dat ik niet elke minuut van die aanloop naar dat fijne moment ga meemaken. Na zes jaar geloof ik nog steeds en misschien zelfs meer dan ooit in het project dat de Jeugdraad is. Dat dankzij de vele fijne collega’s die mijn pad al kruisten en de gedreven vrijwilligers. Morgen klink ik met hen op een fijn werkjaar tijdens onze vrijwilligersbbq. Ik kijk er al naar uit!
Een warm hart – 174/365
Vorige week plukte Jan een bejaarde vrouw uit de gietende regen van het terras van het rusthuis. Vandaag was het mijn beurt om er eentje te helpen.
Op het dakterras stond ze moederziel alleen paniekerig te roepen naar de ramen, naar binnen. Toen ze me zag buiten komen uit de kribbe riep ze me toe. “Ik kan hier niet weg.” Ze leek me verward en paniekerig. Aan het raam van de tv-zaal zat een oude man die ik kon verwittigen om een verpleegster te sturen. Toen er dan iemand kwam werd ze wat rustiger en terwijl de verpleegster me duidelijk wou maken dat de dame er niet helemaal meer bij was, stamelde het bonneke zacht “Er komt nooit iemand, niemand helpt, maar gij zijt wel gekomen, gij hebt een warm hart.”
The mills are alive… – 173/365
Die windmolens. Ik vind dat mooi. Een baken in het landschap.
Ze wuiven me uit als we ergens naartoe rijden en als we weer naar huis komen staan ze in de verte te zwieren van ‘Je bent er bijna’.
108 meter hoog torenen ze boven ons uit en molenwiekend produceren ze groene energie voor 14.000 gezinnen.
The mills are alive with the sound of music!
Ola supermercado – 172/365
Nog niet zo lang geleden blogde ik al over de fijne gyspy picnic, een organisatie van D’Oranje Giraffen hier in Diest. Ook dit weekend maken zij het mooie weer. De traditionele braderie hebben zij overgoten met een zuiders sausje onder de noemer Supermercado.
Ook morgennamiddag zijn de winkels weer open en kan je in de Hallezaal terecht voor een upcycling festival, zijn er workshops en animatie. En om 18u kan je de Duivels kijken op de Grote Markt.
There’s no place like home – 170-171/365
Gisteren en vandaag was het tijd voor de teamtweedaagse. Het was gezellig en interessant. Op het mooie pajottenland verbleven we in de Carrousel. Een fijne plek die dit jaar jammer genoeg de deuren moet sluiten. Nog snel daarheen als je de kans krijgt. Het keukenteam zorgde er voor dat ik niks te kort kwam en zorgde telkens voor lactosevrije alternatieven. En mijn collega’s zorgden er voor dat ik gisterenavond vanuit een comfortabele positie voetbal kon kijken.
Maar ik ga niet liegen dat ik ook heel blij ben dat ik weer thuis ben. Met een bolle buik is een hele dag op een houten stoel zitten toch niet zo comfortabel. En slapen deed ik ook niet veel afgelopen nacht. Dus ik was tegen de middag al behoorlijk perte totale en dan was het nog een paar uur reizen naar huis. Dorothy gewijs… There’s no place like home! En dan ga ik nu even keihard crashen.
De valies – 169/365
Morgen en overmorgen zit ik voor het werk op verplaatsing met overnachting. Dus morgen gaat er geen blogpost zijn. Vrijdag dan maar eentje inhalen.
En daarnet mijn valies gemaakt. Was geleden van de trip vorig jaar naar Madrid dat ik ze nog nodig had. En volgende keer als ik ze maak zal het zijn voor een ziekenhuisbezoek om ons nieuwe prutske op de wereld te zetten. Mooie herinneringen en mooie dingen om naar uit te kijken.
