Toppertje van mijn dag: luidkeels meezingen met Macklemore & Ryan Lewis ‘Can’t hold us’.
Nananananananananaaaa!
[youtube 2zNSgSzhBfM]
Toppertje van mijn dag: luidkeels meezingen met Macklemore & Ryan Lewis ‘Can’t hold us’.
Nananananananananaaaa!
[youtube 2zNSgSzhBfM]
Vandaag begon de dag meteen met goed nieuws.
Gisterenavond werd het lange wachten van mijn collega eindelijk beloond.
Gust is geboren! Hoera!
Zo een dag dat je moe bent en gewoon in de zetel wil ploffen.
Om 21 u is het dan eindelijk zo ver.
En hoeraaaa! Girls op tv!
[youtube q8_ssvjnNYg]
Vanmorgen trok ik voor het eerst in ruim twee weken opnieuw naar Brussel.
De eerste maandag na de vakantie doet altijd een beetje pijn.
En ik was ook al weer helemaal vergeten dat de treinrit Diest-Brussel toch wel even duurt.
De rit huiswaarts was een stuk leuker want dan had ik het gezelschap van mijn nonkel.
En dan vliegt de tijd met een babbel over vroeger en nu.
Over hoe mijn neef het echt naar zijn zin heeft op zijn werk.
Mijn nicht die blij zwanger is van een eerste kindje.
En mijn tante die elke dag met hart en ziel haar kapsalon runt.
Tien minuten later stap ik de deur binnen en vind ik hun kerstkaart in mijn bus.
Meer heb je toch niet nodig om vrolijk van te worden?
Nog snel een wandeling door de stad.
Op de laatste namiddag van de vakantie.
Als de zondagavondblues al op je schouder tikt.
Twee weken een supertijd met Mats.
En op weg naar huis, zwaait hij iedereen uit:
de koe, het paard, de kerstboom, de maan, een auto, een poes.
Marc groet ‘s morgens de dingen – Paul van Ostaijen
Dag ventje met de fiets op de vaas met de
bloem
ploem ploem
dag stoel naast de tafel
dag brood op de tafel
dag visserke-vis met de pijp
en
dag visserke-vis met de pet
pet en pijp
van het visserke-vis
goeiendag
Daa-ag vis
dag lieve vis
dag klein visselijn mijn
Ken je dat zo een zaterdagochtend dat je moet opstaan, maar eigenlijk nog heel moe bent? Dat je dan met kleine oogjes de trap af gaat en stiekem nog even op de zetel gaat liggen, onder een lekker deken, tekenfilms op de achtergrond.
Vanmorgen was het zo een ochtend. Zo een ochtend dat je op de vraag “Gaan we een boke eten?” zachtjes antwoordt “Vandaag zou ik de dag liever beginnen met ovenverse, krakende pistole’kes.” En dat er dan iemand in huis is, die daar ook gewoon voor zorgt. Heaven!