Vandaag voor het eerst in weken, misschien zelfs sinds de dochter er is, een uurtje alleen de deur uit geweest. Me-time is goud waard, al is het maar om snel die frou te laten bijknippen en je een heel ander mens te voelen. En jezelf te trakteren op het zoveelste stofje dat je niet opgenaaid krijgt omdat je nooit tijd hebt. En een nieuw pulleke in huis te halen want je kan je niet meer herinneren wanneer je nog eens rustig geshopt hebt. Goud.
Woensdagmiddag. Samen tussen een hoop andere mama’s en papa’s, oma’s en opa’s aan school wachten tot de deur open gaat. Iedereen haast zich naar binnen en wie eerst binnen is wil liefst zo snel mogelijk ook weer naar buiten. Ik moet duidelijk nog wat wennen aan het schoolpoortgebeuren.
Ook onderweg naar huis kruisen veel gehaaste ouders ons pad. Mats zit mee in mijn ‘rustig aan’ vibe “Helaba auto! Niet zo snel! Een beetje voorzichtig!”
Op dinsdag weten jullie ondertussen al dat de kans groot is dat het een x-weken post is over Gitte. En dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Ik probeer ook elke keer een foto te maken zodat ik daarna 52 weken achter elkaar kan zetten.
Vandaag trok Mats voor het eerst naar school. Een halve dag want hij kan nog niet zonder middagdut. En hij had het er meteen naar zijn zin. En dan besef je plots hoe hard de tijd vliegt, want ik zie hem nog zo als klein patatje in mijn armen liggen.
Deze week werken ze rond ‘heksje mimi’, ik ben alvast benieuwd naar alle knutselwerkjes.
Een kind in huis dat is werken aan allerlei competenties. Vandaag was Mats in een ‘teken eens…’ dag. Het begon al vanmorgen toen ik in de douche stond. Meneertje op de badmat en ik in de douche, het doucheglas tussen ons in als tekenbord: een slang, een piraat, een boot, een leeuw!
En vanavond deden we het nog eens over op papier. Voor iemand die helemaal niet kan tekenen zoals ik een stevig oefening. Maar hoera voor de smartphone en online how to draw… tutorials. Uiteindelijk kreeg ik dan toch een olifant, leeuw, kangoeroe, dino en Shrek op papier.
Woordliefde van de dag: frazelen.
Het Vlaams woordenboek zegt:
frazelen (ww): wordt alleen gezegd van baby’s die hun eerste onverstaanbare en betekenisloze ‘woordjes’ uitbrengen
En dat doet de jongedame graag en veel en met een dikke smile op haar gezicht en wapperende armen. Juist zoals haar mama.
Terwijl de meesten van jullie vandaag ook weer hard aan het werk waren tussen vier muren mocht ik genieten van de fantastische herfstzon.
Vijf km wandelen in de gezonde buitenlucht deden ook de hangerige jongedame van 9 weken goed.
