Last minute cadeautip voor wat licht in donkere dagen

Last minute cadeautip voor wat licht in donkere dagen

Als je me een paar jaar geleden vroeg of ik een fluohesje zou dragen antwoordde ik waarschijnlijk van niet.

Veel fiets- en looptochtjes in het donker later denk ik er wel anders over. Al te vaak heb ik ervaren dat autobestuurders of fietsers me te laat opmerken in het donker. Gelukkig zonder zware gevolgen. Maar er met de schrik vanaf komen is reden genoeg om nu wel op pad te gaan in fluo en met extra verlichting.

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet…

Het gaat vooral over sneller opgemerkt worden, al vind ik extra verlichting vaak ook handig om onderweg meer te zien. De afgelopen jaren kwam ik vaak in straten met weinig of geen openbare verlichting. Als weggebruiker, of het nu op de fiets of al lopend is, krijg je dan al snel een tunnelgevoel. Alsof de hele wereld verdwijnt en je meegezogen wordt in die ene lichtstraal die je dan hopelijk wel op zak hebt. Een beetje benauwend en nefast om alert te blijven voor de rest van het verkeer.

Is dat een vuurvliegje?

We zijn als vuurvliegjes in het verkeer. Een kleine lamp voor- en achteraan is simpelweg niet genoeg. Op een donkere fiets en in donkere outfit zie je pas op een paar meter afstand wie of wat nu precies dat licht produceert. Eer iemand je opmerkt moet jijzelf of de tegenpartij al stevig in de remmen vliegen. Dus lang leve fluo en reflecterende kleding.

Zoek je nog een last-minute eindejaarscadeau? Koop jezelf of je partner of kind die graag fietst, loopt of wandelt in het donker dan nog snel een kleine lifesaver. Ik tip je mijn 3 favorieten:

  • Wowow fluo

Wowow is een Belgisch merk dat helemaal begrepen heeft dat fluo niet saai hoeft te zijn. Van een eenvoudige fluovest tot rugzakcovers.  
Op www.wowow.be vind je het productoverzicht, kopen kan bij heel wat sportwinkels en outdoorketens.

  • Knog lichtjes

Als je een goeie fiets hebt zit er standaard wel een stevig lamp op. Neemt niet weg dat die dingen het en cours de route wel eens begeven. Of voor mijn allerdonkerste ritten ga ik graag voor wat extra licht.

De lichtjes van Knog zijn compact maar lekker fel. Ze hebben standaard verschillende lichtstanden, sommige werken op batterijen, anderen laad je op via USB. Je maakt ze gewoon vast aan je stuur of frame en je kan weer op pad. 

Meer info via de Knog-website. 

  • Lichtgareeltje van Decathlon

Tijdens mijn runs heb ik bij donker weer standaard mijn fluovestje aan met daarover nog een lichtgareeltje. Ook hier kan je voor relatief weinig geld een compacte en praktische oplossing vinden.

Ik ging voor een gareeltje van Kalenji. Het witte licht vooraan maakt je beter zichtbaar en verlicht je pad onderweg. Opladen doe je via USB.

Je vindt dit gareeltje bij Decathlon.

Doe meer met de foto’s van op je telefoon

Doe meer met de foto’s van op je telefoon

2018 +9000 foto’s in de cameraroll

December, traditiegetrouw het moment dat ik de tijd neem om iets te doen met de duizenden foto’s op mijn smartphone. Meteen een goeie reden om in te plannen dat ik grote schoonmaak moet houden in die camera roll.

Kerstkaartjes

Al een jaar of 3 gaan we in deze periode voor custom kerstkaartjes. Blame Willem Pirquin die stopte met zijn pareltjes! Dit jaar sleurde ik eens niet iedereen voor de camera want druk druk druk ? en ik vond ook geen matching foto’s voor een gezinscollage dus ging ik voor een stukje uit ons interieur.

Op naar een een intergalactisch jaar vol kleine gelukjes. Helemaal fan van de homesick astronaut? Check dan zeker de instagram van Thousand Days!

Kaartjes bestellen, kan snel en makkelijk online. Ik bestelde een batch via Smartphoto.be .

Give-away – fotoidee!

Maarrrr december is ook pakjestijd. Mijn favoriete 12 beelden van het jaar probeer ik dan een plekje te geven op een kalender. Rode draad? De kinderen.  Meteen een leuk geschenk voor mezelf en de grootouders.

Zin om zelf ook iemand blij te maken met een fotogeschenk? Van Smartphoto.be kreeg ik een code ter waarde van 25 euro voor een eindejaars giveaway ? ?
Al wat je moet doen is hieronder commenten welk Smartphoto fotoproduct jij dit eindejaar nog in huis wil halen is. Op zondagochtend 16 december loot ik de winnaar. Veel succes!

Of ik nog bloggen wil…

Of ik nog bloggen wil…

Het is als de slinger van de klok.
Ja. Nee. Nee! Ja!
Opeens was er de twijfel.
Is het lezenswaardig?
Wie zit er te wachten op het geneuzel van het zoveelste moederke?
Niemand.

Maar misschien is dat ook niet erg.
Want dat was helemaal niet de reden waarom ik begon met bloggen.
Het was een manier om mijn hoofd leeg te maken.
Elke dag een klein gelukje voor mezelf neerpennen en misschien wat vaker dankbaar gaan slapen.
“Dankbaar”, wat een lelijk woord voor een mooi gevoel.

Waarom een blog dan beter werkt dan een schriftje op mijn nachtkastje?
Wel hier kan er meteen een foto bij, een fijn lied of playlist of een link naar een ander boeiend stuk dat ik ergens las.
Dat krijg ik niet rond op papier.

Ja maar dat hoeft dan toch niet publiek?
Absoluut waar, maar misschien hebt gij wel iets aan mijn verhaal.
Misschien probeert ge dan ook eens dat ene cakerecept of vindt ge troost in mijn chaos.
En als het u niet boeit dan blijft ge toch gewoon lekker weg?

Dus.
Ja. Ja! JA!

Dolce far niente

Dolce far niente

Net voor de herfstvakantie voelde ik het. Tijd voor verlof. Even gas terug nemen. Om de laatste zondag van de vakantie in bed te kruipen en denken “dju ik ben ergens vergeten een pj-dag te nemen.”

Goed voornemen tegen 1 januari: Ergens voor het einde van het jaar eens een dag niks doen. Pj-dag, zetelhangen, pannenkoekske eten, filmpje kijken, boekje lezen. Alleen er al aan denken gaat mijn hoofd van “Ja maar misschien wel tussendoor ne run of de diepvries uitkuisen.”  Het is hopeloos… ?

Ik ben het nietsdoen de afgelopen 6 jaar helemaal verleerd. Er is altijd nog wel iets wat geregeld, in orde gebracht, gehaald of gedaan moet worden. En als de echte werkdag erop zit, staan in mijn hoofd de to do’s voor thuis al klaar.

Bestaat er al een zelfhulpgroep voor mama’s die de pauzeknop niet meer vinden of zitten we collectief op die Titanic? In elk geval: HELP!!! Alle tips om dat constante gemoet af te leren zijn heel erg welkom want gaan vliegeren op een zonnig strand in Normandië zit er nu even niet in.

Winters ochtendgeluk

Winters ochtendgeluk

7u, hier ga ik weer. Op mijn fiets door het donker. De wind blaast in mijn gezicht.

Ik nader de Halve Maan en daar in de struiken en bomen zijn ze stilaan weer op post. Fluitende vogels. In putteke winter bezingen ze de komst van de ochtend.

Hun vrolijk gekwetter duwt mijn pedalen sneller rond en tovert een lach op mijn gezicht. Winters ochtendgeluk voor de zomerzot.

Hallelujah

Hallelujah

Work eat sleep repeat. September knalde er meteen stevig in. Terug naar school, hobby’s en renovatiestress. En bam, opeens haalt de dood al dat drukke leven toch weer in.

Even met de neus op de feiten dat dit bestaan eindig is. Omringd door het donker, de stilte.

Om even snel weer de dood zien ingehaald worden door dat vrolijke spontane leven. De zoon die heen en weer wriemelt op mijn schoot terwijl de priester het heeft over het leven van zijn overgrootmoeder.

-Wie is Jeanne!?

•Dat is Mieke.

-Zijn dat alle mensen van Halle die hier vandaag komen?

•Iedereen die Mieke graag gezien heeft ja.

Om vervolgens zachtjes mee te zingen als Hallelujah uit de boxen weerklinkt.

Het dak gaat eraf!

Het dak gaat eraf!

Weet je nog die nieuwjaarsbrief voor mijn lief over renoveren? Dat het verdorie al lang geleden is dat ik die schreef. Vanavond las ik hem nog eens opnieuw met een frisse kop. Want mei werd juni en juni werd augustus maar met knap wat vertraging start nu morgen eindelijk dé verbouwing.

We kregen zo wel extra tijd om op te ruimen en keuzes te maken. Te twijfelen, wikken en wegen om toch terug te belanden bij dat eerste gedacht. Maar morgen dus voor echt. Stofwanden, geklop, gebreek en op beperkte oppervlakte leven. Renoveren wordt hier een beetje kamperen en hopelijk niet te veel lijken uit de kast misère.

Ik zou liegen moest ik zeggen dat mijn state of mind calm blue ocean is. Time will tell welke impact dit tijdelijk zal hebben op ons gezin. Laat al jullie “hoe overleef je een renovatie”tips gerust komen!