Krom van de rugpijn crashte ik vanavond in de zetel. Mats was gelukkig tevreden met dat gaatje zetel voor me dat nog restte en week vervolgens niet meer van mijn zijde. Zijn mamafase is tegelijk vermoeiend  en hartverwarmend. Maar vooral dat laatste heeft me de afgelopen weken door veel zware dagen geholpen.

18 weken ver zijn we nu, nog een goeie 3 weken en dan wacht ons eindelijk die grote echo.

Het schoonste schouwspel van de dag kwam vanavond van vader en zoon die samen nog snel het gras maaiden terwijl moeder de vrouw aan het fornuis in de potten roerde. 

Mats was voor het eerst in tijden nog eens stevig ziek. Onstoken oren en keel.
Dus vandaag was het een dag Mats en mama tijd. Vooral met veel gezeur en traantjes. Veel 5 minuutjes iets doen en dan graag weer iets anders. Vechten met de medicijnen en alle dagdagelijkse rituelen die minstens 2 keer zo lang duurden dan anders.

In de late namiddag kon ik hem dan toch een halfuur boeien met stoepkrijt, al vond hij de mieren die vrolijk passeerden minstens even boeiend. Om vanavond er toch weer door te komen: “Nu slapen en morgen kindjes.”

Dat we dat veel te weinig doen zo eens op een mooie dag om drie uur zeggen, genoeg voor vandaag, we gaan er ene drinken,
Vandaag hadden mijn collega en ik de perfecte aanleiding om dat toch te doen, want onze ex-collega Evelyne kwam nog eens langs.
Heerlijk om in de zon met een drankje wat bij te praten en lachen.
Dat ze fier en blij mogen zijn bij iMinds dat ze zo een topper in huis hebben gehaald.

Een zondag met de eerste bbq van het jaar in goed gezelschap.
Soja-ijs met aardbeien! Jum!
Een spelletje Kubb.
En Mats die dankzij Kapitein Winokio verliefd werd op Lady Linn en haar Parijs…

Op naar welverdiende nachtrust!

[youtube 1PvBc2TOpE4]