Relax – #boostyourpositivity

Relax – #boostyourpositivity

In een stevig stressweekske vertellen hoe ik ontspan. Van een uitdaging gesproken. Om heel eerlijk te zijn heb ik sinds ik weer aan de slag ben nog niet veel relaxmomenten gehad. Altijd in de weer voor werk en gezin.

Maar leeglopen doe ik zo:

  • Zingen

Mijn buur weet gegarandeerd wanneer ik thuis aan het werk ben. De muziek staat dan lekker luid en ik zing geregeld stevig mee. En als energizer spring en dans ik ook geregeld door de living. Word ik zen van en is goed voor de creativiteit

  • Knutselen

Met Mats wolkjes maken of tekenen of schilderen. Hij geniet, ik geniet, iedereen blij!

  •  Ontbijten op zondag

Door de week is er geen tijd om te ontbijten, maar dat compenseer ik met een lekker relax ontbijt op zondag. In pj’s met spek en eikes en vers geperst fruitsap. Heaven!

  • Sport

Eentje waar ik voorlopig niet in slaag. Maar het is hoog tijd dat ik mijn nieuw badpak eindelijk een doop geef en mijn loopschoenen weer uit de kast haal. Want sporten doet wonderen om mijn hoofd helemaal leeg te maken.

Shortcuts – #boostyourpositivity

Shortcuts – #boostyourpositivity

Hoe de boel draaiende houden? De afgelopen dagen zag ik al heel wat shortcuts passeren en hieronder staat eigenlijk niets nieuws, maar bon here it comes.
Ik heb een job met aardig wat pendeltijd en tot voor kort gold hetzelfde voor de wederhelft. Met twee kinderen vraagt dat dus wel om wat shortcuts om te vermijden dat ik zot word van de chaos.

• Het weekmenu
Ik vermeldde het al regelmatig. Op zaterdag een lijstje van wat we eten de komende week. Niet erg verschillend van week tot week. Handig om ervoor te zorgen dat we toch nog snel een maaltijd op tafel krijgen en leidraad voor inkopen.

• 1x inkopen per week
In tegenstelling tot tijdens mijn zwangerschapsverlof, waarin ik bijna dagelijks naar de winkel ging als uitje, gaan we nu 1x per week. 1x per maand met de auto voor grote inkopen als melk en pampers,… De andere keren liefst te voet. Want Mats vindt dat uitje naar het stad, naar de winkel een van zijn favoriete weekendmomenten.

• De vriezer
Lactosevrij brood dat komt van bij bakker Hans. Op zaterdag kopen en invriezen voor een hele week. Juist programma op de microgolf en dat is even lekker als vers.
En mijn wokmix, spinazie,… Komt uit diezelfde diepvries getoverd.

• 1 dag thuiswerk per week
Lang pendelen betekent per dag ongeveer 3u kwijt zijn aan ‘onderweg zijn’. Die tijd vul ik met lezen, mails beantwoorden of blogposts schrijven. Niet geheel onnuttig dus. Maar 1x per week skip ik de rit en werk ik lekker thuis. Voordeel voor mijn baas want is super productief en opsteker voor mezelf want zo is er eerst nog tijd voor de was, afwasmachine en een rondje stofzuigen voor ik de kinderen afhaal van de kribbe.
• 1x per week kuisen
Ons huis ligt er in de loop van de week bewoond bij. Met nog wat broodkruimels op de tafel, Mats zijn pj in de zetel en Gitte haar speeltjes verspreid over het huis. I don’t care. Behalve als ik het gevoel krijg dat ik word opgeslokt door de chaos ruim ik tussen door amper op. 1x per week is het kuistijd. Liefst max een halve dag. Want er zijn ook nog andere leuke dingen in het leven.

• Hulp van familie
Als de wederhelft naar de les is komen mijn ouders of schoonmama me een handje helpen. Omdat ze houden van die schatten van kleinkinderen en zodat ik niet als een kip zonder kop moet crossen van Brussel naar Diest om op tijd in de kribbe te staan zodat iedereen met een gevulde maag zijn bed in kan.
• Uitjes dichtbij
We genieten enorm van activiteiten dicht in de buurt. Naar de bib, gaan zwemmen  of spelen op de Halve Maan. Alles is op wandelafstand. Bewegen in de open lucht is gezond voor ons hoofd. De auto laten staan goed voor de natuur. En kinderen die hongerig of moe zijn zijn zo ook snel weer thuis voor een boke of een dut in hun eigen bed.

And I repeat…

Onder moeders paraplu – 7/52

Onder moeders paraplu – 7/52

Ruik jij het ook? De lente. Niets zo heerlijk als dat gevoel van die eerste lentedagen. Ik dook afgelopen weekend de tuin in. Het gazon onder een laag kalk als moskiller en het mos en onkruid tussen de terrasklinker werd aangepakt met de voegenborstel. Maar de dag erna kreeg ik het deksel op de neus. Vrieskou op de fiets, regendruppels op mijn bril.

En de kinderen werden ziek. Gitte de waterpokken met blazen zo groot als rozijnen. Maar zij bleef lachen. En Mats kwam met onverklaarbare koortsaanvallen. Alleen moeders schoot goed genoeg om groot en klein verdriet te sussen.

 

Fast food #boostyourpositivity

Fast food #boostyourpositivity

Etenstijd is niet meer wat het geweest is in ons huis. ‘s ochtends probeer ik snel een boke naar binnen te spelen, maar ontbijt kan ik het bezwaarlijk noemen. En ‘s avonds staan er vooral gerechten op het menu die snel klaar moeten zijn. We zijn een fast food gezin geworden.

Op zaterdag schud ik  een weekmenu uit mijn mouw en gaan we inkopen doen. Geen hoogstaande culinaire probeersels. Maar dingen waarvan ik redelijk zeker ben dat de bijna 3-jarige er nog net zijn ogen voor kan openhouden zoals spaghetti en wraps of gegrilde zalm.

Dat laatste is hier een favoriet bij groot en klein. Een stuk zalm met vel ingesmeerd met citroen, olie en rozemarijn, lekker gegrild in de pan. In de oven wat bakpatatjes. Op het bord aangevuld met rucola, kerstomaten, olijfjes en een schijfje citroen. Weinig werk, maar overheerlijk. Een XL-thuisvariant van een avondje heerlijke tapas goed 5 jaar geleden in Sevilla in Alcoy 10…

Op mijn gat – 6/52

Op mijn gat – 6/52

Week 6, een week hard gaan. Drukke werkdagen, rushen naar huis.  Met twee kinderen in huis lijkt het alsof ik nooit eens rustig op mijn gat kan zitten. Al helemaal niet met en even drukbezette wederhelft die voor het werk in naar het buitenland of een avond in de les zit of oefeningen moet maken voor zijn avondschool.
Opzij, opzij, opzij…
Zo vlieg ik door mijn dagen, weekdagen en weekends. Er moet altijd wel iets gebeuren. Hoe blijven jullie daar de energie voor vinden moeders?! Zitten jullie ooit eens gewoon met de pootjes omhoog?En hoe hebben jullie dat geregeld gekregen?

Den drive – 5/52

Den drive – 5/52

Sinds ik ga werken gaan de weken zo hard dat ik vorige week helemaal mijn weekpost vergat. Shame on me!

Week 5 was de week van den drive. De eerste week liep ik wat verloren op het werk, de tweede week lag ik met mijn pootjes omhoog met griep en toen vond ik opeens mijn draai en drive terug.

Daar waar ik hem altijd vond. In mijn werk voor de Vlaamse Jeugdraad. Jonge vrijwilligers die zich smijten met goesting om de wereld een beetje mooier te maken. Of toch wat anders en beter.

Met als kers op de taart de verkiezing van onze nieuwe voorzitter Nozizwe. Vorig jaar bezorgde ze me al kippevel op Jong Gewild. Nu mag ze maandelijks de discussies in goeie banen leiden. Ook de pers hing meteen aan haar lippen en felicitaties kwamen uit alle hoeken. En Nozizwe die blijft gewoon zichzelf met beide voeten op de grond. An inspiration!

Brief aan mijn 16-jarige zelf

Brief aan mijn 16-jarige zelf

Hey Crispy,

Je 31-jarige zelf hier.
Je bent nu 16. Vijfde middelbaar right? Trek u niet te veel aan van die 8u wiskunde. Je gaat er nooit iets mee doen. En dat is ook helemaal niet erg. Studeer u vooral niet te pletter. Volg uw instinct als het over toekomstkeuzes gaat. Wij hebben een goed buikgevoel en gij, gij zijt niet gemaakt van getallen maar van gevoelens, ge zijt een mensenmens. Warm en positief.  Doe uw best om dat te blijven.

Dat warm nest thuis, koester het. Mama en papa en Pieter. Het is daar plezant en er is veel liefde. Knuffel Bo en Seppie voor me. Ik mis ze zo.

Hou vast aan die fantastische kliek vriendinnen. Nath, Eggen, Saar, Kristien, Eve, Babs, Liezie en Trijn. Jullie gaan nog zoveel aan mekaar hebben. En daar voelt ge best, in uw natuurlijke habitat. Er tussen in. Naar de cinema, in de bus, hangen in de zetels van den Tijl.

Vriendjes zullen komen en vriendjes zullen gaan. Ook al ligt ge daar nu nog niet wakker van. Maar loop niet te hard van stapel. Verwacht geen prins op een wit paard of sprookjesliefde. Althans niet de eerste 10 jaar. En dan nog. Een relatie dat is werken. Met ups en downs. En met kleine patatjes.

En nee ge zijt niet te dik. Wacht geen 10 jaar met te beseffen dat er helemaal niks mis is met uw gewicht, uw gezicht en whatever. Geniet van uw lijf en gebruik het. Dans en zing. Loop en zwem.

Eens ge die kaap van de 20 passeert, wordt ge wat bang. Doe dat niet. Verlies u niet in de serieux van het leven. Want voor ge het weet is dat decennium voorbij gevlogen en vraagt ge u af wat ge toen toch zo angstaanjagend vond.

En praat, praat, praat. Zoek iemand aan wie ge alles kunt vertellen. Iedereen heeft dat nodig. Ge zijt graag luisterend oor maar ook gij moet al eens kunnen aflopen.

Maar hey onthou vooral dat ge dat goed gaat doen. Ge gaat dansen tot de zon op komt. Ge gaat soms nog de ogen uit uwe kop janken.  Maar het is het allemaal waard.

Blijf dat zonneke dat ge zijt met uw tandpasta smile.

Liefs,

Jij+15