Dekbed gerecycleerd – 297/365

Dekbed gerecycleerd – 297/365

De zoon was de laatste weken bezig aan een reeks korte nachten. Afgelopen week kroop ik ‘s ochtends bij hem in bed om hem wat stil te houden. Bad move I know, maar gelukkig geen waar we een gewoonte van maken. Wat me toen wel opviel was dat zijn donske eigenlijk maar frisjes was. Dus kreeg hij gisteren een nieuwe echte dons en het oude dekbed in een nieuwe hoes van Hema is nu gerecycleerd tot fijn zeteldeken. Laat de winter maar komen!

So long, farewell – 296/365

So long, farewell – 296/365

8 weken Gitte, dat betekent ook dat de kraamhulp er op zit.
Vandaag kwam Claudia een laatste keer het huis op orde zetten.
Ik heb nog snel mijn diepvries moeten reorganiseren om die laatste dozen heerlijke pompoensoep en vol-au-vent er bij te krijgen. Wat dan weer goed was voor mijn 30 day challenge

Maar ik ga ze missen, niet alleen voor alle hulp, maar zeker ook voor de toffe babbels in een periode waarin je wereld als jonge mama soms toch heel klein kan zijn.

Oei, oei, oei – 294/365

Oei, oei, oei – 294/365

Klein gelukje dat ik op deze stormachtige dag maar 5 min gietende regen op mijn kop kreeg. De madammen bij Kind & gezin gingen gans van ‘Oei, oei, oei!’ Bij mijn weten is er nog nooit iemand gesmolten van wandelen in de regen. Je haar wordt hoop en al wat nat en je jeans plakt een uurtje aan je billen. Skinny in het kwadraat.

Een van de oudere dames bij Kind & Gezin was in een ‘oei, oei, oei’ bui tout court. ‘Hebt ge gehoord dat ze de leeftijd voor dat naar 14 willen zetten.’ Met ‘dat’ bedoelde ze is seks, maar dat woord kreeg ze niet over haar lippen. ‘En wat die gasten allemaal bezien op internet!’ Waarop haar grijze maar wijze collega meteen repliceerde ‘Zijt gij zo een die in alles het slechte ziet? Zo erg zijn jongeren helemaal niet.’

Eens buiten, de schoolbel gaat. Een stad vol kinderen en tieners die huiswaarts trekken. Maar eerst nog even langs de winkel voor frisdrank, een koffiekoek of chips.  Net zoals ik dat 15 jaar geleden deed. Puberende jongens en meisjes met wapperende manen fietsen voorbij. De lucht vol kinder- en tienerdromen.  En kijk een streepje zon.

 

 

De vloer – 293/365

De vloer – 293/365

In de laatste week voor mijn bevalling gingen we onze bovenverdieping nog even voorzien van een nieuwe vloer. Tussen het moederen door vergat ik helemaal om jullie het eindresultaat te laten zien…

Op de slaapkamers lag er nog novilon vanuit de ’70’s. Die had zijn beste tijd dus echt wel gehad. We kozen voor laminaat van Quickstep, de midnight eik natuur. Materiaal, goeie raad over hoe we aan de slag moesten en helpende handen kregen we van mijn papa die een half jaar geleden hetzelfde deed bij mijn ouders thuis. En vervolgens vloog handige Jan er in. Nog voor ik naar het ziekenhuis vertrok waren de drie kamers klaar.

Hoewel de timing niet ideaal was ben ik bijzonder blij dat we deze investering hebben gedaan. Onze kamers zien er een stuk beter uit en alles voelt veel properder.