Een stofke van Veritas en een week gaatjes zoeken tussen intensief gemoeder. Eindelijk nog eens iets gemaakt. Heel simpel een cirkelsjaal. Stof gestreken, geknipt en de stukken aan elkaar genaaid. Simple comme bonjour, toch als je tijd hebt om eens achter je naaimachine te kruipen.
En dan hopelijk binnenkort eens in Zo geknipt 2 duiken voor een volgend naaiproject.
Deze week zag ik meermaals een item van Newsmonkey passeren in mijn timeline, Newsmonkey zelf ging shoppen bij een fijne Tumblrblog. It’s like they know us verzamelt beelden van hoe fout stockfoto’s ouderschap weergeven. Net zoals de supermarkt geen ‘gek’gevormde groenten en fruit in de rekken legt, adverteren merken ook graag met picture perfect. Ook als ze jonge ouders willen aanspreken. En dan krijg je een overvloed van schone mensen met schone kinders, vlekkeloze witte zetels en glamoureuze moeders en vaders. Zoiets als dit:
Bij deze dus mijn perfecte living waar ik heel gelukkig in ben. Doorklikken voor een panorama view ervan met wat tekst en uitleg.
We hebben een hoek met speelgoed en het park voor de baby. Nee dat parkje is niet gebroken, de panoramaview is niet perfect gelukt.
Onze boekenkast is een beetje chaotisch, al vind ik alles terug. De buggy is dichtbij voor als de dochter wil dutten, maar ‘s ochtends als ik ontbijt zit ze graag dichtbij in haar relax.
Onze zetel is een lekker grote 4-zit Klippan van Ikea met wasbare hoes, een zwarte en een in jeansstof. Een zegen met kleintjes in huis want er landt al eens wat melk of ander leuks op. En ja melk, je ziet de flesjes nog staan.
De salontafel is vaak ook ingenomen door Duplo, een piratenboot, plasticine. Hier wordt gespeeld weet u wel. En ‘s ochtends ontbijt ik vaak op dat plekje in de ochtendzon. Weinig wit dus, behalve dan de tetradoeken waarmee ik melkboertjes opvang. Maar wel eens zo gezellig. En hoe zit dat bij jullie?
De zoon heeft angry birds sokken. Vandaag droeg hij de knalgele met de groene varkens er op. Hij wordt er megavrolijk van. En ik ook. Soms is hij zelf een angry bird, Als hij niet wil gaan dutten in het weekend of als hij niet op de tablet mag.
Maar meestal doet hij mijn hart smelten. Als hij naar zijn meneer konijn snelt omdat hij een beetje bang is. Als hij bij mij op de schoot wil om samen met de plasticine een grote slang te maken. En als hij ‘s avonds zusje zachtjes gaat aaien en een klein zoentje geeft voor hij zijn bedje in gaat. I’m blessed met die kindjes hier ze mannekes…
De zus van het werk kwam op bezoek. En dankzij de nazomerzon wandelde ze van het station mijn kant op. Het ging wat fout zodat we elkaar uiteindelijk kruisten in het midden van het kerkhof. In ware Amelie Poulain stijl.
En toen gaf ze me ook nog dit zalige shirt cadeau…
Het is zo ver. Het eerste boekje van de Sint viel vandaag in de bus. De kleine man vindt zowat alles mooi of leuk. Behalve de dingen voor baby’s of voor meisjes. Grote favorieten zijn Thomas de trein, alles van Planes en Lego. Kiezen is verliezen. Al gaan we dit jaar voor een sobere Sint. Er viel hier al veel speelgoed binnen de laatste weken.
Ik herinner me nog goed hoe magisch dat gevoel destijds was, de boekjes doorbladeren tot ze uit elkaar vielen, een brief schrijven en onrustig slapen die nacht van 5 op 6 december. Straks maar eens in dat boekje duiken en kijken of er voor mij ook niks in staat…
Eindelijk tussen de soep en de patatten eens het statief boven gehaald voor een foto van ons viertjes. De jongste telg had in lachen zo geen zin en zocht dan maar troost bij de mama…
Tussen twee voedingen door lazy ontbijten en 2 cakes bakken. Dat laatste werd even een race tegen de klok. De mannen naar de winkel, de dochter vredig in slaap. Die 10 eitjes toch maar scheiden want met opgeklopt eiwit is die cake lekker luchtig.
Maar het eiwit van 10 eitjes opkloppen tot een stevig schuimkasteel dat was me wel even de workout voor mijn armspieren. Want ja dat moet met de hand niet met de mixer. Doet me altijd denken aan mijn moeke. Van haar kreeg ik af en toe een heel simpel dessertje. Het wit van een ei met een zakje vanillesuiker dat ze dan opklopte tot een heerlijke zoete wolk. Jum.
