Een dikke week thuis met zijn drietjes. Het doet wat met een kind.
Op gewone werkdagen moet Mats al vroeg uit de veren, zo rond half zeven. En dan gaat hij naar de kribbe van 7u ‘s ochtends tot bijna 18u ‘s avonds. Ik kom dan meestal thuis met een kleine zeurpiet.

Maar afgelopen week kwam Mats elke ochtend goed gezind uit zijn bed en hield hij zijn vrolijke zottigheid ook een hele dag vol zonder gezeur. Zijn zelfvertrouwen is groter dan ooit tevoren en zijn woordenschat een stuk uitgebreider. Heerlijke tijden. Dat gaat morgenvroeg even pijn doen voor ons drie.