Een foute draai met zijn voet op een glijbaan en onze zondag begon al vroeg met een valse noot. Naar spoed dan maar, waar we initieel goed nieuws kregen dat alles ok leek. Om ongeveer zes uur later een telefoontje te krijgen van de urgentiearts om toch terug te komen voor een gips. Ze hadden de foto’s er nog eens bij genomen en zagen toch een scheurtje. En ruim 2 uur later buiten stappen met een rode gips.

Mats laat het niet aan zijn hart komen. “Ik kan niet stappen. Ik heb mijn been pijn gedaan.” Om vervolgens vrolijk mee te zingen met Kapitein Winokio en zorgeloos te smullen van pizza. De Dory-attitude… Just keep swimming…