Net als met Mats had ik ook deze keer het voornemen om borstvoeding te geven zolang ik het zou volhouden. Bij Mats begon ik af te bouwen op 8 weken. Nu zijn we 12 weken ver en begon mijn lichaam stevig te sputteren. Dus dit weekend probeerden we een eerste keer fles. En dat ging meteen heel goed. En dat is eigenlijk een groot geluk, maar in plaats van blij voel ik me vooral schuldig en verdrietig. Of hoe een gelukje ook heel dubbel kan zijn…