Bike to work: Diest – Averbode

March 17, 2016 by crispkat ♥ 5 Comments

Een job dicht bij huis, de ideale gelegenheid om van bike to work te doen. Tussen mijn huis en werkplek liggen een goeie 10km. Een mooie afstand om elke dag met de fiets af te leggen. Mijn stalen ros was echter bijzonder zwaar en mijn dubbele hernia nog present genoeg om me te doen kiezen voor een elektrische fiets.

Na dag 1 was ik meteen al helemaal verkocht. Mijn Cube Elly Ride Hybrid is een vrolijke elektrische fiets met Bosch-motor. Vergeet grijs en zwart bommastijl. Elektrische fietsen kunnen ook mooi zijn. Dus ik ging voor een felgekleurd mosterdgeel exemplaar: want kleuren maken me vrolijke en hallo visibiliteit!

Of je nu bolt met mechanische doping of niet, dat kies je helemaal zelf. Je kan met een elektrische fiets ook niet-elektrisch fietsen. Vermits mijn Cube zelfs met batterij lichter is dan mijn Batavus rijd ik sowieso al een stuk vlotter. Maar op de stukken waar ik zin heb om echt lekker snel te gaan zet ik hem op eco. Ik blijf wel stevig mee trappen want hey een elektrische fiets is geen brommer.

Het verdict na 7 dagen Diest-Averbode?
Ik bolde 150km, waarvan 90 elektrisch. De zon en de wind waren van de partij. Ik hoorde massa’s vogels, zag eendjes, een reiger en een fazant. ‘s Ochtends trotseer ik de lichte vrieskou, na 30 minuten sta ik met een fris wakker hoofd en opgewarmd lijf aan mijn bureau. Meteen klaar om er in te vliegen. En ‘s avonds is mijn rit huiswaarts ideaal om mijn hoofd ook helemaal leeg te maken. I ♥ ♥ ♥ my bike!

Pictures that stick…

March 7, 2016 by crispkat ♥ 2 Comments

Foto’s, ik heb er altijd al iets mee gehad. Als kind kon ik uren turen in de fotoalbums van mijn ouders. En als tiener kreeg ik al snel een klein toestelletje waar ik foto’s mee mocht maken. Om over de periode van de wegwerptoestelletjes nog maar te zwijgen. Talloze filmrolletjes bracht ik naar de fotograaf om telkens weer vol spanning af te wachten wat het resultaat zou zijn.

Met je smartphone heb je 24/24 en 7 op 7 een camera op zak. Ideaal dus om heel wat leuke momenten vast te leggen. En die rijk gevulde cameraroll probeer ik om de drie maanden een keer in detail te bekijken voor nieuwe foto’s aan mijn magneetmuur of iets anders leuks.

Sinds kort heb ik een Iphone, een ideaal moment om eindelijk een keer een custom telefoonhoesje te maken. En ik ging ook op zoek naar 4 mooie fotomagneten voor mijn nu nog kale nieuwe kantoor.

Webprint is een van de vele online fotoservices die je momenteel op het worldwideweb vindt. Via hun eenvoudige site kan je makkelijk bestellen en max 5 werkdagen later heb je de producten in huis. En zo ontving ik mijn magneten en hoesje netjes verpakt in mijn brievenbus.

De fotomagneten zijn 10 x 10 cm en mooi mat afgewerkt met een stevig magnetisch vlak. Sterk en duurzaam. De kinderen zagen ze het liefst meteen aan de koelkast. Het smartphonehoesje voor de Iphone is ook simpel, stevig en perfect fit. Kortom een heel leuke manier om je lievelingsfoto vaak te zien. Ben jij ook zo een fotofan? Welke producten vind jij een aanrader?

Bruxelles, tu me manques

February 27, 2016 by crispkat ♥ 1 Comment

Brussel, 8 jaar lang nam ik je voor vanzelfsprekend.
Mengelmoes van mooie en lelijke gebouwen. Opgebroken straten en kranen.
Je stelt jezelf in vraag, je vernieuwt, je daagt ons uit.
Elke dag verteer je die stroom van pendelaars. ‘s Ochtends en ‘s avonds wriemelen we als mieren je stations in uit. Waarop jouw straten zich vullen met werkmensen, toeristen en locals.

Je ademt gezellige drukte, elke dag iets nieuws.
Je prikkelde mijn zintuigen keer op keer.
Maar ik zag het niet.

Tot nu.
Weg uit de grootstad is er rust, veel frisse lucht, ruimte.
Stilte en afkickverschijnselen.
Tu me manques.

Blogmanifesto – waar ik in geloof

February 7, 2016February 7, 2016 by crispkat ♥ 3 Comments

Wind, water, zon. Op blote voeten door de tuin. Ik geloof in onze planeet en dat iedereen van ons zijn best moet doen om deze bol leefbaar te houden.

Lang leve mensen die dingen kunnen met hun handen. Niemand is ooit te oud om te leren. Of je nu wil leren naaien, stoelen maken of lassen. Een ambacht is een kunst. Maar het vraagt oefening en geduld. In dat laatste ben ik geen held.

Mijn leven heeft een soundtrack. Met liedjes die mee huilen als ik verdrietig ben. Me extra doen stralen op die topdag. En stiltemomenten voor als alles even stil staat. Mijn soundtrack bevat veel jaren ’60 en veel madammen.

Mijn leven heeft ook veel kleur, in mijn huis, in mijn kleerkast. Stop me in een zwarte outfit en ik ga een klein beetje dood. Kleuren boosten mijn mood, the only way is up.

Ik geloof in de kracht van vrouwen. Jong en oud. Met of zonder kind. Wij doen grootse dingen. Maar vervallen soms in twijfel en dan nog vooral aan onszelf.

We hebben maar 1 lichaam, ik probeer het mijne zo goed mogelijk te onderhouden door gezond te eten en te bewegen. Lopen maakt mijn hoofd leeg, dansen en zingen maakt me intens gelukkig en in een zwembad voel ik me licht als een veertje.

Geven doet nog meer deugd dan krijgen of het nu gaat over een kaartje, een lief woord of een geschenk. In ieders lijf is er plaats voor een groot hart.

Het leven is het leukst als de dingen vooruit gaan, ik hou van verandering, van dynamiek van mensen zien en doen groeien. Ik geloof dat ieder van ons een verschil kan maken, we kunnen elkaar kraken of maken. Laten we alleen dat laatste doen, ons pad heeft al genoeg hindernissen zonder dat mensen elkaar koeioneren.

Mijn kinderen zijn een inspiratiebron om geluk te zien in kleine dingen. Zij maken het makkelijk om simpelweg te genieten van samen zijn en de ratrace wat vaker te laten voor wat het is. Ik ben hun zotte mama en zij mijn pateekes. En aan mijn zijde staat hun lieve papa.

En bloggen? Dat doe ik om dingen een plaats te geven en mijn hoofd leeg te maken. Om ervaringen te delen en mensen te leren kennen. En om gelukjes te bewaren voor als de zon wat minder schijnt.

Kansen geven, kansen krijgen

January 30, 2016May 12, 2016 by crispkat ♥ 0 Leave a Comment

Gisteren was het dag van de directeur en geheel toevallig ging ik samen met mijn hoofdredacteur Sonja op bezoek bij basisschool De Toverfluit in Molenbeek. Om te praten over kleuters en kinderen, over tijdschriften en taal, over hoe het is om met anderstalige kinderen aan de slag te gaan.

Ik herinner me uit mijn lagere schooltijd mijn directrice als een statige en nogal formele figuur. Maar Sabine van de Toverfluit blies me van mijn sokken. Een warme dame met een groot hart die honderduit kan vertellen over de kinderen op haar school en haar team van leerkrachten die gepassioneerd en geëngageerd aan de slag gaan met de kleintjes in hun klas.

Een op een, met oog voor de achtergrond van een kind maken ze er daar in Molenbeek boeiende schooltijden van. En bouwen ze aan een schoolklimaat waar het welbevinden van de kinderen minstens even belangrijk is als hun resultaten. En daar blijven ze heel bescheiden over. “Zo hoort het toch.” reageert Sabine vrolijk als we onder de indruk afscheid nemen.

Mieke

January 24, 2016January 30, 2016 by crispkat ♥ 1 Comment

Daar zit je dan, in de gesloten afdeling van het rusthuis. Waar je hele leven in rook lijkt te zijn opgegaan. We wandelen binnen en je kijkt me vragend aan. “Bezoek voor mij?” Maar Mats en Gitte breken het ijs. Zij toveren weer die vertrouwde zachte lach op je gezicht. Gisteren werd je 89. En terwijl je 4 jaar geleden nog pront mee ging wandelen door de Halse velden ben je nu wat weg gedeemsterd. Een light versie van jezelf. Heldere flarden afgewisseld met namen en gebeurtenissen uit het verleden.

De ouderdom wist stukjes van je geheugen, maar de kern van je zijn blijft.
Zacht, dankbaar en aardig, met dikke kussen als we toe komen en nog dikkere als we weer gaan.
Dat de ouderdom dat grote hart nog lang onaangetast mag laten.

A lot of small things

January 17, 2016 by crispkat ♥ 2 Comments

Vorige week mocht ik naar Gent. Stevig vergaderen op de Technicum site.
Toen ik daar aan kwam sprong deze in mijn oog:

Het grootse bloggen lukt me momenteel niet zo goed. Mijn hoofd maalt nonstop voor de nieuwe job. Dan maar even terug naar de kleine dingen?

Relax ontbijten, knuffelen met de zoon, plasticine pret met de dochter en koken met de wederhelft. Even over en weer naar de Halve Maan en dan ontdooien met ne warme choco. Een goed gevulde zondag in een weekend dat voorbij vloog.

Crispkat

Personal blog