Het aantal blogposts sinds Mats:12.
12 na 32 weken?!
Dan kan je moeilijk nog spreken van een blog.
Ik beken, na 8 maanden slaag ik er nog steeds niet in om weer een leuk evenwicht te vinden in mijn leven.
Hoeveel rollen kan je tegelijk spelen?
Mama, wederhelft, vriendin, collega, dochter,…
En dan zou ik ook nog gewoon graag een stukje tijd voor mezelf hebben. Nog eens een boek lezen, wat breien, dat naaimachine dat al meer dan een jaar stof vergaart leren gebruiken.
Dus vanaf deze week doe ik wat meer mijn best.
Vervang ik vers koken een keertje door iets kant en klaar.
Ga ik weer zwemmen met de vriendinnen.
Plan ik zonder schuldgevoel die laatste verlofdagen in. En betekent dit niet automatisch dat Mats dan thuis blijft van de kribbe.
En kruip ik weer in mijn pen.
[youtube gYEO3Zzqhp4]
Hi Crispkat,
Heel herkenbaar hoor. Ik denk dat het vorig jaar in december was dat ik dacht ‘en nu wil ik eindelijk nog eens iets voor mezelf doen’…en begon ik wat te naaien. Pas in januari (toen was Hilke 9 maand) kreeg ik precies wat ademruimte om dat naaimachien te leren kennen (en ik was toen voltijds thuis). Ook zo dikwijls het gevoel dat ik de hele tijd er wel voor iemand moet zijn.
Schrijven deed ik vroeger heel vaak. Maar al heel lang komt er niets meer uit die pen. Maar…ik ben bezig aan de opmaak van een blog en wie weet, lukt het op die manier terug.
En af en toe dan plof je maar even neer in de zetel en geniet je gewoon niets doen. Aaahh.
Zeemeermieke