Wind, water, zon. Op blote voeten door de tuin. Ik geloof in onze planeet en dat iedereen van ons zijn best moet doen om deze bol leefbaar te houden.

Lang leve mensen die dingen kunnen met hun handen. Niemand is ooit te oud om te leren. Of je nu wil leren naaien, stoelen maken of lassen. Een ambacht is een kunst. Maar het vraagt oefening en geduld. In dat laatste ben ik geen held.

Mijn leven heeft een soundtrack. Met liedjes die mee huilen als ik verdrietig ben. Me extra doen stralen op die topdag. En stiltemomenten voor als alles even stil staat. Mijn soundtrack bevat veel jaren ’60 en veel madammen.

Mijn leven heeft ook veel kleur, in mijn huis, in mijn kleerkast. Stop me in een zwarte outfit en ik ga een klein beetje dood. Kleuren boosten mijn mood, the only way is up.

Ik geloof in de kracht van vrouwen. Jong en oud. Met of zonder kind. Wij doen grootse dingen. Maar vervallen soms in twijfel en dan nog vooral aan onszelf.

We hebben maar 1 lichaam, ik probeer het mijne zo goed mogelijk te onderhouden door gezond te eten en te bewegen. Lopen maakt mijn hoofd leeg, dansen en zingen maakt me intens gelukkig en in een zwembad voel ik me licht als een veertje.

Geven doet nog meer deugd dan krijgen of het nu gaat over een kaartje, een lief woord of een geschenk. In ieders lijf is er plaats voor een groot hart.

Het leven is het leukst als de dingen vooruit gaan, ik hou van verandering, van dynamiek van mensen zien en doen groeien. Ik geloof dat ieder van ons een verschil kan maken, we kunnen elkaar kraken of maken. Laten we alleen dat laatste doen, ons pad heeft al genoeg hindernissen zonder dat mensen elkaar koeioneren.

Mijn kinderen zijn een inspiratiebron om geluk te zien in kleine dingen. Zij maken het makkelijk om simpelweg te genieten van samen zijn en de ratrace wat vaker te laten voor wat het is. Ik ben hun zotte mama en zij mijn pateekes. En aan mijn zijde staat hun lieve papa.

En bloggen? Dat doe ik om dingen een plaats te geven en mijn hoofd leeg te maken. Om ervaringen te delen en mensen te leren kennen. En om gelukjes te bewaren voor als de zon wat minder schijnt.