Vroeg donker maakt vroeg mee onder de wol net een beetje makkelijker. Heerlijk om mee op tijd naar bed te trekken en dan blokjes van 3u te slapen en dit tot een uur of 9. De voorlopige slaapbalans met de dochter is veel positiever dan die destijds met de zoon. Hout vasthouden!
Dat die eerste weken met een kleintje wat slapelozer zullen zijn.
Maar de wederhelft stond me vannacht al dapper bij en de zoon kwam maar 1x kijken waarom zijn piepkleine zus zo huilde.
“…Tu pure, o, Principessa,
nella tua fredda stanza,
guardi le stelle
che tremano d’amore
e di speranza…”
[youtube RdTBml4oOZ8]
De laatste loodjes vragen om heel veel slaap. En dan nog blijf ik moe. Mijn bed is mijn beste vriend. Gelukkig zit de buik voorlopig nog niet te fel in de weg en vallen de nachten dus goed mee. Weekends zijn dan weer goed voor extra duttijd. Aftellen naar het verlof, nog 2 weken te gaan. Die wallen en dat gegeeuw nemen jullie er nog wel even bij zeker?
[youtube RZIXGLGFWNQ]
Ik kijk nu al uit naar het moment dat ik weer mag genieten van de rust en stilte van mijn bed.
Vroeg onder de wol is het grootste kleine geluk van vandaag dat nog komen moet.
[youtube HtTHsBlhdxo]
Met een pasgeborene in huis is bedtijd niet meer wat het geweest is. Rond 9u begeven we ons doodop naar bed. Een zacht lampje op de achtergrond.
We slapen in blokjes en hongerige wolf Mats bepaalt hoe lang ze zijn. Soms een uur, soms twee en als we heel veel geluk hebben drie.
Maar vandaag is het vrijdag, dus voor een beetje weekendgevoel mag ik wat langer zetelhangen. En morgen de eerste kadootjes van de lijst uitpakken. Met een weekend lang mijn twee mannen aan mijn zij. Dat heet dan gelukkig zijn…
[youtube me8fABpBmjs]