De titel is niet helemaal waar. De dag startte met opruimen en kuisen. En bijhorende frustratie omdat ik dat alles niet kan met dezelfde energie en snelheid als zonder dikke buik.
Maar daarna was het van lazy sunday. En het was nodig. De laatste trimester startte vrijdag. Nog 12 weken te gaan. En de bijhorende vermoeidheid is meteen met de deur in huis gevallen. ‘s Avonds kan ik geen pap meer zeggen en crash ik weer languit in de zetel. Met de steun van de wederhelft blijft alles hier gelukkig wel draaien, handjes kussen.
[youtube pIKsHh3BFPI]
